Lato utkane z marzeń

przeszkadza mieszkańcom Złotkowa aby nawzajem o siebie dbać. Michalina prowadzi pensjonat w którym się nie nudzi, wychowuje swojego sporo młodszego brata Bartka oraz pomaga swojej ukochanej babci Zofii w jej cukierni. Jednak te wszystkie zajęcia nie są w stanie przegonić tęsknoty za jej ukochanym. Miśka jest zła i smutna, ponieważ Artur nie poświęca jej zbyt wiele czasu. Liczy, że wspólnie spędzone wakacje zacieśnią ich więzy. Ale czy to wystarczy? Jadwiga marzy o tym aby pojednać się z córką. Amelia uciekła z domu w wieku 17 lat, a teraz sama ma dwie córki i mieszka w Londynie. Kobiety wiedzą, że czasu nie cofną ale chcą ze sobą spędzić czas i spróbować ponownie być rodziną. Amelia postanowiła z córkami przyjechać do swojej matki na całe lato. Czy uda im się odbudować łącząca ich więź? Tak w skrócie. Czytam, czytam, a tu nagle koniec książki, i łooot? Szybko patrzę, a to się okazało, być drugą częścią i na szczęście była trzecia 🤭 To, że nie przeczytałam części pierwszej nie zmieniło jakoś mojego odbioru, nie zauważyłam, że coś mi nie pasuje itd. Historia kobiet oraz innych mieszkańców i gości Złotkowa mnie oczarowała. Naprawdę się z nimi polubiłam☺️. Ze stron powieści wprost czuć ten sielski klimat, a wielowątkowość nadaje ciekawego charakteru. Każdy z bohaterów ma swoją ciekawą historię. Książka jest lekka i bardzo przyjemna w odbiorze. Moim zdaniem jest to zdecydowania historia z przesłaniem. Gorąco polecam❤️.