Profesorka

że jeszcze nie jest o niej głośno. Opowieść prowadzona jest z dwóch perspektyw — Scarlet, tytułowej profesorki i Carly, studentki uczelni, na której ta pierwsza wykłada. O Scarlet wiemy dużo — jest morderczynią i to nie byle jaką. Jej ofiarami są mężczyźni, którzy krzywdzą kobiety. Według niej zasługują na śmierć, a na system sprawiedliwości nie ma co liczyć. Niestety ostatnie „samobójstwo”, które miało miejsce na kampusie przyciąga uwagę władz uczelni, a następnie policji. Carly to studentka pierwszego roku, która w końcu wyrwała się z domu, w którym rządzi jej ojciec. Pełna rezerwy zaprzyjaźnia się ze swoją współlokatorką, która zostaje wykorzystana sek$ualnie przez kolegę. W Carly budzi się chęć zemsty, której nie jest w stanie powstrzymać. Czytam dużo thrillerów, ale zabieg, którego użyła Layne Fargo to dla mnie nowość (i przy okazji mistrzostwo świata). Nie powiem Wam, czy dawała wcześniej jakieś wskazówki, bo nic nie zauważyłam, ale jak już zaskoczyło to siedziałam zszokowana i musiałam sięgnąć po więcej i więcej. W powieści bardzo dobrze został oddany klimat uczelni. Czytana tuż przed moim powrotem na studia, wprowadziła dodatkowy wciągający, znajomy nastrój. Nie znam co prawda żadnej seryjnej morderczyni (oby), ale wszystko sklejało się tam w spójną całość. Książka dzieli się na dwie części — przed i po plot twiście. Co ciekawe, ta druga, kiedy już wiemy co i jak wcale nie traci na prędkości. Atmosfera się zagęszcza, a bohaterki czują się coraz bardziej osaczone. Chociaż mam wrażenie, że mówię to przy każdym kolejnym przeczytanym thrillerze lub kryminale, ten zdecydowanie wchodzi do topki tego roku. Czytajcie Profesorkę i dajcie znać, czy spodziewaliście się takiego obrotu wydarzeń! 🩷