Urszula

do czasów, gdy dom naznaczony chorobą ojca wcale nie był bezpiecznym schronieniem. Wtedy największym wsparciem była dla niej Agnieszka. Dziś po siostrzanej miłości nie został już nawet ślad. Skrywane lęki i zawikłana rodzinna historia sprawiają, że Ula coraz chętniej ucieka w samotność. Gdy pewnego dnia poznaje w pracy uroczego Szymona, dostrzega w nim ciepło, za którym od dawna tęskni. Wierzy, że związek pełen czułości i szacunku ukoi niepokój. . Wreszcie główna bohaterka sagi "Matki i córki" odnalazła szczęście! Rety, jak ja się cieszę ❤️ Jednak historia nadal jest smutna, jak części poprzednie. Ula nie zawsze potrafiła się odnaleźć w dorosłym świecie, wracając myślami do domu rodzinnego. . Autorka porusza bardzo ważny temat DDA, o którym nie miałam najmniejszego pojęcia. Ciężko było sobie wyobrazić świat, w jakim Ula dorastała. To była smutna i przytłaczająca historia uzależnionej od rodziny kobiety. To była dołująca przeprawa przez historię rodziny alkoholika. Cieszę się bardzo, że chociaż Ula nie powieliła błędów rodzinnych, "wychodząc na ludzi". . W całej serii nie brakuje emocji, głównie tych negatywnych. Autorka totalnie wstrząsa tą serią. Pani Izabelo, dziękuję. Dziękuję bardzo za podróż nie tylko w czasie, ale również podróż przez pokolenia Anieli, Wandy i Urszuli. Dziękuję! .