Substytucja [Joanna Chyłka - t.19]

nikomu odmówić, podobnie jak lekarz nie może odejść od stołu operacyjnego, na którym leży seryjny z@bójca." Dwoje nastolatków jest oskarżonych o okrutną zbr0dnię: zam0rdowanie rodziców dziewczyny w niezwykle szokujący sposób. Żaden adwokat nie wyrywa się do tej sprawy, więc para otrzymuje obrońcę z urzędu. Jest nim Kordian Oryński, wyczerpany, świeżo upieczony ojciec bliźniąt, którego morale nie pozwala na odrzucenie tej sprawy. W jego dążeniu do sprawiedliwości nie baczy na nic, nawet na to, że Chyłka nie do końca zgadza się z jego zapędami.. Uwierzycie, że to już dziewiętnasty tom serii?? I powiem Wam: według mnie, jeden z najlepszych!! Znajdziemy tu wszystko, w czym, jako czytelnicy tej serii, się zakochaliśmy: niepokorne podejście Chyłki do wszystkiego, cięte riposty, ostre dialogi, rzucanie mięsem, profesjonalizm (chociaż to może akurat niezbyt dobre słowo) w podejściu do klienta, nietuzinkowe sprawy i ciągłe kłopoty, w które Zordon i Chyłka pchają się bezustannie. A to wszystko podlane sosem macierzyństwa z dwójką niepokornych sześciomiesięcznych bobasów, które dają popalić rodzicom po całości. Chociaż, jakby Chyłka usłyszała, że tak napisałam o jej "pestkach", to ja miałabym srogie kłopoty 🙈🙈 I do tego dochodzi temat zab0jstwa rodziców, przywodzący od razu na myśl prawdziwą sprawę z Rakowisk (która jest zresztą wspomniana kilkukrotnie w fabule), co tylko potęguje zaciekawienie. Jedyne, do czego mogłabym się lekko przyczepić, to zbyt szybka końcówka. Chyba wolałabym, żeby to, co się wydarzyło, stało się nieco wolniej. Aby było więcej czasu.. A teraz udzielam sobie prawa do zadania najważniejszego pytania: kiedy kolejna Chyłka?

zawodowe. W żadnym względzie z pewnością łatwo nie będzie. W życiu osobistym co takiego dzieje się? Ten, komu urodziły się bliźniaki, wie. Zawodowo, również nie jest kolorowo. W środku nocy para nastolatków pozostająca w bliskiej relacji zakatowała rodziców jednego z nich. Czy to ona namówiła go? Czy to on przekonał ją? Skąd w tych młodych sercach wziął się taki mrok? Szok. Bestialstwo ponad miarę z pewnością zasługuje na bezwzględną więzienia karę. Makabryczne zabójstwo, które nawet w środowisku prawniczym budzi kontrowersje. Podobno, nikomu nie można odmówić obrony, ale szczerze mówiąc, ten, kto się jej podejmie, musi być szalony. Zbrodniczy czyn, którego w żaden sposób nie można zrozumieć, tym bardziej usprawiedliwić. To będzie z pewnością bardzo trudna, pod względem etycznym sprawa. Raz, dwa trzy... Kordianie Oryński, w tym procesie będziesz bronił ty. Mężczyzna wyznaje zasadę, że "dopóki zarzuty nie staną się faktami, szansę mamy, a dowód to jeszcze nie wyrok". Gdyby się Chyłka do sprawy nie wtrąciła, Chyłką by nie była, wiadomo. Jeśli ktoś myślał, że matka – Chyłka spokornieje, płonne jego nadzieje. Jednak oboje się nie spodziewali, jak wiele będą musieli położyć na szali. Cięte riposty, kąśliwe uwagi, ironiczny dowcip, determinacja, ogólny chaos i przeciwnika zniszczenie – gdy Chyłka wkracza do gry, właśnie to wszystko się dzieje. Zapowiada się przecież medialna sprawa, a ta, jak wiadomo, odpowiedniej oprawy wymaga. Zazwyczaj, gdy nasza bohaterka bierze się do jakiejś sprawy, wygrywa, czy mając na uwadze fakt, że dowody w sprawie wydają się niepodważalne, wręcz miażdżące i tym razem ma szansę stać się rzecz niemożliwa? Mimo że to już dziewiętnasty raz, ta seria trzyma mnie w napięciu cały czas. Ta historia to bardzo udane połączenie kryminału prawniczego i thrillera psychologicznego, nie sposób również pominąć wątku osobistego, który jest tutaj dość mocno rozbudowany. Napięcie, szybkie tempo, które nie pozwala oderwać się od lektury, błyskotliwe, niepozbawione ironii dialogi, nieoczekiwane wydarzenia, stopniowo odkrywane tajemnice, starannie skonstruowane intrygi. Zbrodnia, którą tu mamy, jest tak szokująca, że zmusza czytelnika do zadania sobie pytań o granice ludzkiej moralności i etyki zawodowej. Jestem przyzwyczajona do nagłych zwrotów akcji, ale to, co się tu wydarzyło, moją głowę rozwaliło. Ależ ja tego napięcia i zaangażowania psychologiczno-emocjonalnego potrzebowałam, wszystko to dostałam. Wisienką na torcie jest końcowe rozstrzygnięcie, które przychodzi niespodziewanie, i szczerze mówiąc, kompletnie nie byłam przygotowana na nie. To historia taka wiecie, na raz do połknięcia, bo czytać ją na raty, po prostu nie da rady.