Nie wpuszczaj go

niepokoi i jest niezwykle sugestywny. Autorka pokazuje historię człowieka, który jednocześnie zachwyca i przeraża. Portret socjopaty o wyjątkowym uroku, charyzmie i niebezpiecznej zdolności manipulowania ludźmi. To opowieść o mężczyźnie, który zdaje się być ucieleśnieniem marzeń, jest przystojny, błyskotliwy, obdarzony magnetycznym wdziękiem i na dodatek jest niezwykłym mówcą, jego słowa poruszają najczulsze struny kobiecej duszy. Daje złudzenie bliskości, wypełnia pustkę samotności, idealnie dostosowuje się do pragnień drugiego człowieka. Ale pod tą powierzchnią kryje się chłodna kalkulacja, brak skrupułów i pogarda dla wszystkiego, co autentyczne w tym dla miłości, lojalności, rodziny. To bohater, którego działania są przemyślane do granic perfekcji. Każda jego nieobecność znajduje „właściwe” wytłumaczenie, każde kłamstwo brzmi jak prawda. Nie zostawia po sobie spalonej ziemi, przeciwnie, odchodzi z klasą, zostawiając za sobą niedomknięte drzwi, które mogą się jeszcze przydać. Kobiety, które spotyka, nie są dla niego partnerkami, lecz przystankami na drodze do realizacji własnych ambicji, a zwłaszcza jeśli mają potencjał finansowy. Autorce udało się stworzyć nie tylko wciągającą fabułę, ale też niesamowicie realistyczny profil psychologiczny człowieka owładniętego manią wielkości, żyjącego bez poszanowania moralności. Nie mogłam oderwać się od lektury, jednocześnie podziwiając “dorobek” bohatera i czując do niego narastającą odrazę. To książka, która wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do ostatniego akapitu. Zmusza do refleksji nad tym, jak łatwo można ulec pozorom, jak niebezpieczna potrafi być charyzma i jak cienka jest granica między fascynacją a manipulacją. Idealna pozycja dla miłośników mrocznych historii, w których to psychologia postaci wychodzi na pierwszy plan. 

książkach pojawiają się zagadnienia związane z życiem społecznym, w których czytelnik potrafi odnaleźć swoje problemy. „Nie wpuszczaj go” to tak naprawdę historia dwóch rodzin. Na drodze pierwszej bohaterki, Niny, staje idealny, nieskazitelny Nick. Świeżo owdowiałej kobiecie nie włącza się żadna alarmująca lampka, jednak podejrzliwa i troskliwa córka Ash podchodzi do tej relacji ze znacznie większym dystansem. Druga rodzina to florystka Martha wraz z szalenie zapracowanym mężem Alistairem. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że te dwa światy nie mają ze sobą nic wspólnego. Prawda okazuje się jednak zgoła inna.. Początkowo najnowsza książka Lisy Jewell wydaje się dość zagmatwana, co najbardziej komplikuje ilość bohaterów. Jednak, gdy cierpliwie przejdzie się przez początek wszystko zaczyna być jasne i klarowne, a krótkie rozdziały nadają odpowiedniej dynamiki powieści. Autorka wykorzystała motyw toksycznej relacji. Gdy w grę wchodzą emocje często prowadzą one do skrajnych zachowań. Bo kto jest w stanie więcej znieść niż zakochana kobieta.. Pomimo iż w książce mamy do czynienia z fikcją literacką, to nie jest to odrealniona historia. W obecnych czasach wciąż słyszy się o przypadkach źle ulokowanych uczuć i nadużyciu zaufania. O związkach zbudowanych na kłamstwach, manipulacjach i wyrachowanych intrygach.

moją uwagę. Jej wcześniejsze książki nie do końca spełniły moje oczekiwania – zawsze brakowało w nich czegoś, co sprawiłoby, że mogłabym uznać je za naprawdę satysfakcjonujące thrillery. Mimo że moja relacja z twórczością autorki bywała dość chłodna, postanowiłam dać jej jeszcze jedną szansę. Opis „Nie wpuszczaj go” wydał mi się wyjątkowo intrygujący: zbyt idealny mężczyzna, kobiety dręczone niejasnymi podejrzeniami oraz ostrzeżenie brzmiące niczym złowroga przepowiednia. Wszystko to zapowiadało historię pełną napięcia i subtelnych psychologicznych gier, obok której nie mogłam przejść obojętnie. Nick Radcliffe to człowiek, którego trudno przeoczyć. Elegancki, ujmujący, z nienagannymi manierami i uśmiechem, który potrafi rozbroić nawet najbardziej zatwardziałe serce. To właśnie on pojawia się w życiu Niny Swann – wdowy, która wciąż próbuje odnaleźć się po stracie męża. Choć Nick zdaje się odpowiedzią na jej samotność, córka Niny, Ash, od początku patrzy na niego z rosnącą nieufnością. Równolegle śledzimy losy Marthy, kwiaciarki z pobliskiego miasteczka. Jej codzienność wydaje się uporządkowana, dopóki nie zaczyna podejrzewać, że jej mąż nie jest wobec niej szczery. Coraz częstsze wyjazdy służbowe Alistaira, jego zniknięcia i gotowe wytłumaczenia sprawiają, że kobieta zaczyna dostrzegać pęknięcia w pozornie stabilnym świecie. Pozornie odległe wątki stopniowo zaczynają się splatać, prowadząc do finału, w którym nic nie okazuje się takie, jakim wydawało się na początku. „Nie wpuszczaj go” to moje kolejne zetknięcie z prozą Jewell. Muszę przyznać, że sięgając po ten thriller, miałam wątpliwości, czy autorka tym razem sprosta moim wymaganiom wobec gatunku. Ku mojemu zaskoczeniu – tak właśnie się stało. Lektura okazała się intrygująca, a sposób, w jaki Jewell prowadzi oba wątki, by w odpowiednim momencie spleść je w jedną opowieść i odsłonić mroczne sekrety, naprawdę wciąga. Autorka z wyczuciem buduje atmosferę niepokoju. Zwyczajne sceny nabierają złowrogiego znaczenia, a codzienne sytuacje kryją w sobie zapowiedź zagrożenia. Dzięki temu książka działa na wyobraźnię znacznie silniej niż klasyczne thrillery akcji – trudno się od niej oderwać. Jewell nie ucieka się do tanich chwytów ani nadmiernej brutalności; zamiast tego stawia na psychologię postaci i subtelne poczucie zagrożenia. Kreacja bohaterów wypadła znakomicie, jednak nie mogę powstrzymać się od pewnych zastrzeżeń. Nick, który powinien być postacią wielowymiarową i niepokojącą, wydał mi się raczej irytujący – jego nienaturalna perfekcja i przesadna grzeczność sprawiały, że trudno było uwierzyć w czar, któremu uległa Nina. Z kolei bohaterki, mimo że dobrze nakreślone, momentami zdradzały naiwność, która wybijała mnie z rytmu lektury i osłabiała napięcie. Niemniej jednak nie można im odmówić autentyczności – Nina, Martha i Ash nie są idealizowane, lecz pełne wątpliwości, emocji i błędów, co sprawia, że łatwiej dostrzec w nich odbicie prawdziwych kobiet. Stopniowo uświadamiamy sobie, jak łatwo można ulec urokowi charyzmatycznego przybysza i jak bolesne bywają konsekwencje utraty czujności. „Nie wpuszczaj go” to thriller solidnie skonstruowany, pełen nieoczywistych zwrotów akcji i umiejętnie budowanego napięcia. Owszem, momentami fabuła bywa przewidywalna – czytelnicy obeznani z gatunkiem mogą domyślić się niektórych twistów wcześniej – ale nawet wtedy Jewell potrafi zaskoczyć detalem, perspektywą czy subtelnym przesunięciem akcentów. To opowieść o zaufaniu i manipulacji, o cienkiej granicy między pragnieniem bliskości a niebezpieczną naiwnością. Lisa Jewell w swoim najnowszym thrillerze udowodniła, że potrafi stworzyć historię, która wciąga od pierwszych stron i sprawia, że czyta się ją z prawdziwą zachłannością oraz zaangażowaniem. Gorąco polecam!

się dedukować jak Sherlock, jednak przypominało to bardziej kurczaka biegającego bez głowy... we mgle. Natomiast gdy przez to przebrnęłam to fabuła zdecydowanie zwolniła i pozwalała mi nacieszyć się każdą stroną. Jeśli można w ogóle tak powiedzieć. Nick to przystojny mężczyzna, któremu trudno się oprzeć. Jest kochający, szarmancki, ma nienaganne maniery. No ideał, którego tak bardzo potrzebowała Nina, której mąż zmarł rok temu. Córka Niny nie jest aż tak entuzjastycznie przekonana do mężczyzny i dla dobra swojej matki zaczyna prowadzić własne śledztwo. Spotykamy tu genialnie wykreowanego potwora. Najbardziej przerażające jest to, że on mógłby być realnym człowiekiem żyjącym w Twoim otoczeniu. Mówi kłamstwa z rozmysłem, nie hamuje się w ckliwych wytłumaczeniach, a to wszystko przekazane ze łzami w oczach.. Lisa Jewell perfekcyjnie przedstawiła profil najgorszego manipulatora jakiego można z uśmiechem na twarzy wpuścić do swojego domu. Pomimo nizbyt szybkiego tempa i braku gwałtownego zwrotów akcji warto po nią siągnąć. Nawet dla samego portretu villaina i tej mrocznej atmosfery. Moja ocena: 4/5 ⭐️ Książka nie zawiera scen erotycznych, ale należy do cięższych lektur, więc polecam ją dla osób 16+