Entropia

Co nią kierowało? Co doprowadziło ją do tak tragicznego zakończenia własnego życia? Na te i inne pytania będzie musiała odpowiedzieć Alicja Mort. Nie tylko dlatego, że tego chce. Ona po prostu będzie wywołana do tablicy. Przy zwłokach młodej kobiety zostaną znalezione dowody, które bezpośrednio będą ją z nią wiązać. Błyskotliwa i potwornie skuteczna w rozszyfrowywaniu ludzi Alicja będzie musiała poradzić sobie z własnymi wewnętrznymi demonami, jednocześnie próbując wykorzystać szansę na uspokojenie własnego, mocno skomplikowanego życia. Jej prywatne dochodzenie będzie prowadziło do kolejnych, nieoczywistych ale i trudnych faktów, których poznanie niekoniecznie przyniesie ukojenie. Czy aby na pewno zrobiła wszystko co było w jej mocy i czy kiedykolwiek krzyczące sumienie wreszcie się uspokoi? „Entropia” to moje trzecie spotkanie z Alicją Mort. Trzeba przyznać, że Bartosz Szczygielski troszkę kazał nam czekać na kolejną odsłonę serii z byłą policjantką. Od razu napisze, że oczekiwanie się opłaciło. Mamy tu umiejętne połączenie klasycznego kryminału z psychologicznym dramatem, który koncentruje się nie tylko na zagadce śmierci młodej kobiety, ale też na emocjach głównej bohaterki, jej poczuciu winy, samotności i wewnętrznym poczuciu pomocy. Napięcie tutaj buduje się bardzo powoli, narasta z każdą przeczytaną stroną, aż do finału, w którym dzieje się naprawdę dużo. Całość świetnie dopełnia cała trylogię, ale od razu uspokoję, „Entropię” można tez czytać zupełnie osobno bez znajomości poprzednich części. Kawał dobrej lektury. Polecam serdecznie

dzięki swoim doświadczeniom jednocześnie silna i świadoma własnej wartości i umiejętności. A jej wyjątkowy talent do czytania ludzkich emocji każdy z nas chciałby mieć. Czy tym razem jednak instynkt ją zawiódł? A może trafiła na ideał mężczyzny? Zaczęłam od wątku romantycznego, ale nie obawiajcie się, bo „Entropia” Bartosza Szczygielskiego, to przede wszystkim mocne kryminalne uderzenie z elementami thrillera i rozbudowaną warstwą psychologiczną. I ta historia, zapoczątkowana pewnej mroźnej nocy desperackim czynem młodej kobiety, boleśnie drastyczna w swoim przekazie, zdecydowanie się broni. Autor w tej części wprowadza jednak więcej światła bijącego z prywatnego życia Alicji - przyjaźń z Joanną Chrzanowską, która nie ustaje w próbach wyrwania jej z emocjonalnego marazmu, a także delikatny wątek nowej relacji z Michałem Olędzkim, w którym Alicja, paradoksalnie, nie wyczuwa fałszu. I to właśnie staje się najbardziej niepokojącym sygnałem, który każe jej w pewnym momencie zwątpić w siebie. Czy trafiła na swój ideał, czy może na nieprzeciętnego oszusta? „Entropia” to historia o chaosie, który wkrada się do życia, gdy przestajemy ufać samemu sobie. Gdy ci, którzy powinni chronić, kierowani najniższymi ludzkimi pobudkami, krzywdzą bezbronnych. I gdy wyrzuty sumienia przejmują nad nami kontrolę - bo zbyliśmy osobę, która próbowała nam coś przekazać, a za chwilę już nie żyła. Bo przeoczyliśmy sygnały będące wołaniem o pomoc. Nie miałam najmniejszych wątpliwości, że i tym razem Autor zabierze mnie w podróż pełną mroku, napięcia i emocji sięgających głęboko pod skórę. I zabrał, a nawet porwał! W swoim dynamicznym, mocnym stylu, z żywymi dialogami stopniowo zdzierał kolejne warstwy sekretów i win. A obnażona prawda okazała się jednak absolutnie inna, niż oczekiwałam. Ale to było w pełni pozytywne zaskoczenie! Spokojnie możecie sięgnąć po tę część bez znajomości poprzednich, ale najlepiej rozpocznijcie spotkanie z Alicją Mort od „Asymetrii”. Nie odmawiajcie sobie przyjemności przyglądania się zmianom w sytuacji zawodowej i osobistej bohaterki, ale i w niej samej, bo jest postacią co najmniej nietuzinkową.

czasem w ludzkim wnętrzu. To moje trzecie spotkanie z Alicją Mort, ale od poprzedniego minęło sporo czasu, dlatego potrzebowałam chwili, by przypomnieć sobie wydarzenia z Asymetrii i Dysharmonii. Na szczęście autor zadbał o to, by czytelnik nie musiał znać poprzednich tomów – Entropia broni się jako samodzielna historia. To duży plus, szczególnie jeśli ktoś dopiero zaczyna swoją przygodę z tą serią. Już sam początek robi wrażenie. Kobieta dokonuje aktu samospalenia na stacji benzynowej. Dlaczego? Co popchnęło ją do tak dramatycznego czynu? Bartosz Szczygielski stopniowo odkrywa przed nami kolejne warstwy tej historii, pokazując że pod powierzchnią kryją się kłamstwa, winy, przemilczenia. Alicja Mort – była policjantka, obdarzona niezwykłą intuicją i zdolnością rozpoznawania fałszu to bohaterka skomplikowana. Czasem targają nią emocje, a jej przeszłość kładzie się cieniem na teraźniejszości. Właśnie ta ludzka nieidealność sprawia, że trudno jej nie polubić. Autor po raz kolejny dodaje smaczku swojej opowieści, nadając bohaterom nazwiska znanych osób z bookstagramowego świata. Ten drobiazg za każdym razem wywołuje mój uśmiech. „Entropia” to książka, w której napięcie jest dobrze wyważone – nie ma tu przesady ani sztucznego dramatyzmu. Chociaż nie mogę napisać, że porwała mnie całkowicie i na długo ją zapamiętam, nie żałuję spędzonego z nią czasu i doceniam pomysł i sposób, w jaki autor poprowadził historię. Sprawdźcie sami. 🙂

KRZYCZAŁA. OGIEŃ ZROBIŁ TO ZA NIĄ. Alicja Mort w nietypowy sposób zostaje wciągnęta w sprawę, która ma wiele warstw. A jako specjalistka od czytania kłamstw widzi ich tutaj całe mnóstwo. Mocno czekałam na trzeci tom serii z tą bohaterką, bo uważam, że autor wykreował ją doskonale. Jest wielce intrygująca, inteligentna, a jednocześnie tak cudownie życiowo nieporadna. Taka po prostu.. ludzka. Tym razem została rzucona w tak głębokie bagno, że nie do końca byłam pewna, czy sobie poradzi. Autor podrzucał nam tropy, a ja się za każdym razem dawałam nabrać jak dziecko. I nie spodziewałam się tego, do czego mnie prowadzi... a unaocznił w tej książce wiele najgorszych cech ludzkich z szeroko pojętą znieczulicą na pierwszym miejscu. Kocham pióro autora, gdyż zawsze potrafi przeprowadzić nas przez najtrudniejsze tematy i emocje w bardzo elegancki, elokwentny i inteligentny sposób. Nie potrzeba tu fizycznej brutalności czy krwawych opisów. Wystarczy odpowiedni dobór słów, a nasza wyobraźnia podpowiada resztę. A dla cierpliwych i czytających wszystko do ostatniej kropki w książce, autor zostawił niespodziankę, co tylko tworzy całość bardziej uroczą 🤗

tak łatwo przegapić…😞 Alicja Mort to ekspolicjantka, która na co dzień pomaga czasem policji przy rozwikłaniu trudnych zagadek i realizuje niełatwe zlecenia na zamówienie. Jej powszechnie znana umiejętność rozpoznawania kłamstw jest zarówno darem, jak i przekleństwem.. Muszę przyznać, że polubiłam tę bohaterkę z poprzednich tomów serii, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po trzecią część cyklu. W trzecim tomie widać dojrzewanie bohaterki. Jej życiowy status-pełen „kontrolowanego chaosu” wydaje się nabierać sensu i wkracza na „dobre tory”, jednak wrodzona nieufność Alicji nieco to utrudnia. Tym razem Alicja zostaje uwikłana w śmierć młodej kobiety, która jest dramatycznym aktem desperacji i swoistym błaganiem o pomoc. Autor świetnie prowadzi narrację – nie spieszy się z rozwiązaniem, ale też nie pozwala czytelnikowi odetchnąć. Tempo akcji nie jest tu zawrotne, a wątki psychologiczne są równie ważne, jak sama zagadka kryminalna. Autor sięga po temat wyjątkowo trudny i niestety boleśnie aktualny: dramat kobiet i dzieci w obliczu wojny. Ta historia to emocjonalny wstrząs, opowieść o winie, bólu i przetrwaniu. O sile, która zmusza do dramatycznych kroków. To historia o wielkiej odwadze i poświęceniu w imię ochrony najbliższych. Poruszająca historia Jadwigi była bardzo „mocna”. Autor oszczędnie dozował fakty i powoli odsłaniał kolejne jej elementy, jednak warto było czekać na zakończenie, które dało wyczerpujące i zaskakujące rozwiązanie wielu wątków. „Entropia” to niewątpliwie emocjonalnie wymagający kryminał, który nie daje łatwych odpowiedzi. Finał zaskakuje, ale przede wszystkim pozostawia pytania – o granice winy, empatii i ludzkiej natury.

jednak rozpoznać, że ktoś kłamie bazując tylko na sposobie zachowania. To różni mnie od Alicji Mort, która czyta z ludzi jak z książek. Czy działa to w przypadku osób, którym pozwoliła się do siebie zbliżyć? W pewnym momencie zwątpiła w to nawet sama Mort. Tymczasem zawodowo została wplątana w śledztwo nad tajemniczą śmiercią młodej dziewczyny, która podpaliła się na stacji benzynowej. Co ją skłoniło do tak radykalnego kroku? Alicja odnajduje wskazówki, które zaprowadzą ją na drugi koniec kraju. Czy Mort rozwiąże zagadkę i zapobiegnie kolejnym nieszczęściom? Odpowiedzi czekają na kartach najnowszej książki Bartoszcza Szczygielskiego zatytułowanej Entropia. Ta seria jest genialna, a z tomu na tom główna bohaterka jest mi coraz bliższa. Ta część jest najbardziej emocjonująca, ale także szokująca i poruszająca. Ciężko było oderwać się od lektury. Polecam.

człowiek ów powołał do książkowego życia wielu moich znajomych 🤭, to jeszcze za każdym razem znajduję z nim wspólne punkty – oboje lubimy naleśniki i ramen, a czuję też, że pan Szczygielski ceni mało szarmanckie zachowania Dr.Hausa oraz C.Lightmana, ich niechęć do autorytetów, bezczelność i sarkazm. To pewnie dlatego, że sam jest niezwykle miły i przyjemny w obejściu. Tak jak ja. 😄 Główną bohaterkę “Entropii” zdążyłam już polubić i byłam ciekawa, co czeka ją tym razem – zdecydowanie się nie zawiodłam! Mam wrażenie, że to najbardziej mroczna odsłona cyklu, duszna i gęsta od emocji. Autor tworzy klimat, w którym codzienność szybko przeradza się w coś niepokojącego, a zwykłe gesty nabierają złowrogiego znaczenia. Na kartach książki pojawiają się sceny tak przejmujące, że trudno przejść obok nich obojętnie – jak ta, gdy jedna z postaci decyduje się na desperacki krok, by zwrócić uwagę Mort. Zderzymy się w “Entropii” z jeszcze innym krzykiem rozpaczy- wydarzenia te, nie tylko budują dramaturgię, ale każą zastanowić się nad granicami ludzkiej wytrzymałości i tym, jak często rozpacz rodzi się z poczucia bezsilności.. Na szczególną uwagę zasługuje również wątek wykorzystywania swojej pozycji wobec słabszych i bezbronnych. To motyw, który dosyć mocno wybrzmiewa pod koniec. Zestawienie mroku, zagadki i napiętego klimatu sprawia, że nowa powieść Bartosza Szczygielskiego prawdziwie wciąga. Polecam!