Za cenę śmierci

– mamy tu podział na dni śledztwa i część wydarzeń przedstawiona jest z perspektywy potencjalnego sprawcy. Mimo jednak, że od początku mamy wgląd w jego myśli, to nie tak łatwo wytypować go z tłumu – tak naprawdę ta tajemnica utrzymana zostaje do samego końca. Intryga kryminalna opiera się na temacie kolekcjonowania ceramiki, co jest naprawdę fascynujące. Poprowadzona jest sprawnie, zajmuje tak, że ciężko się od książki oderwać. Fabuła przedstawiona jest z perspektywy kilku postaci – te znane z cyklu sprawiają dużo przyjemności, miło obserwować jak dobrze układa im się teraz życie, a te pojawiające się tylko w tym tomie są różnorodne, a równocześnie tak samo podejrzane. To dowodzi sprawności autorki w snuciu kryminalnej, zagadkowej intrygi. Książka oparta jest na zasadach klasycznego kryminału, ważna jest zagadka, a nie przemoc i makabra – to dzieje się poza kartami powieści. Do tego letni klimat, który wręcz wypływa z każdej strony sprawia, że jest to naprawdę cudownie przyjemna lektura, mocno odprężająca i wprawiająca w dobry nastrój. Gorąco polecam!

w fikcyjnym miasteczku Pełnia. Podoba mi się zamysł jaki towarzyszy temu cyklowi, a mianowicie, by każdy z tomów odnosił się do jednego z siedmiu grzechów głównych i z perspektywy dwóch pierwszych części muszę przyznać, że autorka robi to idealnie, bo nie epatuje samym określeniem, ale wydźwięk powieści jest jednoznaczny. "Za cenę śmierci" podobało mi się chyba bardziej niż "Milcząc jak grób". Myślę, że chodziło o to, że poznałam już styl autorki i wiedziałam czego się spodziewać, jak będzie prowadzona narracja, że wątki obyczajowe mimo wszystko będą dominować. Ważne jest dla mnie to, że ten klimat małego miasteczka tym razem wybrzmiał wyraźniej, może przez to, że było widać podział między miejscowych i przyjezdnych, czyli gości pensjonatu. To wokół nich została zbudowana intryga kryminalna, choć mam trochę wrażenie, że morderstwo i śledztwo nie było tu najważniejsze, że chodziło bardziej o relacje międzyludzkie, pokazanie różnych postaw nie tylko wobec tragedii, ale też w codzienności. Niewiele osób wie o tym, że mam pewne związki ze sztuką i lubię wyłapywać różne wątki z nią związane. Choć akurat w porcelanie się nie specjalizuję i nie znam na niej zupełnie, to bardzo przyjemnie mi się o niej czytało i cieszę się, że dzięki tej serii mogę zagłębić się nie tylko w historię manufaktur, ale też w sam proces wyrabiania naczyń. Dodatkowo czułam w tej historii takiego ducha powieści przygodowych, w których zaczytywałam się jako dziecko. Jakaś stara mapa, rodzinne albumy, dawno zapomniane białe kruki na strychu, o których wartości nie ma się nawet pojęcia. Różnica jest tylko taka, że tutaj nie chodziło o zabawę przy odkrywaniu tego rodzaju skarbów, a ich posiadanie za wszelką cenę. "Za cenę śmierci" to dość spokojny kryminał z bardzo ciekawą fabułą i wieloma wątkami pobocznymi. Cieszę się, że już wkrótce będzie okazja do kolejnego spotkania z bohaterami tej serii, bo coraz bardziej zaczyna mi się ona podobać. Moje 7/10.

kolejną zagadkę. „Za cenę śmierci” to drugi tom z serii „Pełnia tajemnic”, którą rozpoczęła książka „Milcząc jak grób”. Pierwsze spotkanie z mieszkańcami Pełni zaliczyłam do bardzo udanych, dlatego nie mogłam przepuścić okazji na przeczytanie kolejnej książki z ich udziałem. I po raz kolejny Rogala nie zawodzi! Pełnia, po niedawnych wydarzeniach, zyskała nieco rozgłosu i została niemalże najechana przez turystów. W pensjonacie nad jeziorem trwa pełne oblężenie, a Dobrzyński musi ciągle odmawiać kolejnym turystom noclegu. Szybko okaże się, że nie wszyscy przyjechali do Pełni w celach turystycznych, a kolejne incydenty zaburzą spokój miejscowości, po raz kolejny wtłaczając w mieszkańców niepokój. Podczas czytania „Milcząc jak grób” zachwyciłam się zarówno klimatem małej miejscowości, jak i bohaterami tamtej historii. Sięgniecie po „Za cenę śmierci” było swoistym powrotem do tego miasteczka, a okazało się ono równie przyjemne, jak za pierwszym razem. Tym razem historia zaczyna się całkiem niewinnie - włamanie do przydomowej manufaktury Ekielskich wydaje się nieprzyjemnym, ale jedynie przypadkowym wybrykiem. Podkomisarz Gniewosz odczuwa jednak swego rodzaju podniecenie, wyczuwając nieco poważniejszą sprawę i wcale się nie myli - kolejne zdarzenia sprawiają, że policja ma pełne ręce roboty, a po miasteczku kręci się ktoś, kto może być naprawdę niebezpieczny. Oprócz zawiłej sprawy, która spadnie na głowę Moniki, kobieta będzie musiała po raz kolejny zmierzyć się z przeszłością. Wydawać by się mogło, że razem z córką odżyły w Pełni, zadomawiając się na dobre i porzucając przykre wydarzenia, niestety nie wszystko idzie po ich myśli. Gniewosz będzie musiała zadbać o siebie, nadal próbując namówić swoją matkę do zeznań, które zagwarantują jej wyjście na wolność. Muszę przyznać, że niemalże przez całą historię byłam przekonana, kim jest antagonista i zastanawiałam się, dlaczego tak naprawdę od samego początku wszystko dobitnie wskazuje jedną osobę. Cóż, autorka pewnie uśmiechała się pod nosem, tworząc tę historię, bo dosłownie na ostatnich stronach okazało się, że to zupełnie inna osoba, którą obstawiałam! Szczerze mówiąc, nie domyśliłam się innego rozwoju wydarzeń (chociaż liczyłam na jakiś zwrot akcji!), być może te wszystkie wskazówki na początku nieco uśpiły moją czujność. Niemniej, byłam pozytywnie zaskoczona. Ta historia jest ukazaniem ludzkiej chęci posiadania, pociągiem do czegoś niedozwolonego, a jednocześnie obrazem tego, do jakich czynów człowiek jest w stanie się posunąć, żeby zdobyć to, co sobie wymarzył. Teoretycznie ciągle powtarza się, aby dążyć do marzeń, ale jaką cenę jesteśmy w stanie zapłacić za to, aby osiągnąć to, czego pragniemy? Cenę śmierci? Jest to co prawda drugi tom cyklu, ale jeżeli nie czytaliście „Milcząc jak grób” nic straconego, spokojnie możecie przeczytać „Za cenę śmierci” bez znajomości poprzedniego tomu. Autorka w fabule wyjaśnia wszystkie wątki, które są niezbędne, aby zrozumieć konkretne wydarzenia. Oczywiście mimo wszystko zachęcam także do sięgnięcia także po pierwszą część. Bardzo polubiłam się z piórem Małgorzaty Rogali i mam głęboką nadzieję, że autorka zabierze nas jeszcze do Pełni, serwując kolejną ciekawą sprawę!

atrakcji miasteczka jest rodzinna manufaktura porcelany. Pewnego dnia ktoś się do niej włamuje, a niedługo potem w pensjonacie Michała Dobrzyńskiego dochodzi do zabójstwa jednego z turystów – pasjonata starej porcelany. Monika Gniewosz podejrzewa jednego z letników. Śledztwu towarzyszą zmagania z przeszłością policjantki. "Za cenę śmierci" to drugi tom serii Pełnia tajemnic, której bohaterką jest Monika Gniewosz. Kolejna sprawa, którą zajmuje się po kilku miesiącach spokojnego życia, to poszukiwanie mordercy wśród niewielkiego grona turystów. Odbiorca nie spotka się tu z krwawą jatką, ale przemyślanym, metodycznym poszukiwaniem winnego w oparciu o dowody, jakie uda się pozyskać. Przeszukiwanie internetu, zbieranie informacji, przesłuchania, obserwacja letników – Gniewosz i jej partner Sokół nie zanudzą czytelnika, a skutecznie wciągną go w swoje śledztwo. Rozwiązanie tej zagadki okazuje się skomplikowane, tym bardziej, że Monice skutecznie utrudniają to prywatne problemy. Wszystkie działania śledczych śledziłam z ogromną ciekawością, a zakończenie to logicznie połączenie wszystkich zebranych wcześniej dowodów. Małgorzata Rogala zaprasza do małej miejscowości i pozwala poczuć jej wyjątkowy klimat: bliski natury, sielski i przyjazny. Dobrze było kolejny raz spotkać się z mieszkańcami Pełni. Autorka zawarła w swojej książce wątki obyczajowe, ale zrobiła to na tyle zręcznie, że nie zakłócały śledzenia sprawy kryminalnej. Poza tym Małgorzata Rogala przemyciła w powieści sporo ciekawych informacji na temat zabytkowej porcelany czy muzyki operowej. Przemyślany polski kryminał ze starą porcelaną w roli głównej? Dla mnie – miłośniczki jednego i drugiego – to nie lada gratka! 🙂 Małgorzata Rogala historią z powieści "Za cenę śmierci" trafiła w mój gust idealnie pod każdym względem. Czekam na kolejną część!

odpocząć od zgiełku dużych miast. Nic więc dziwnego, że pensjonat Michała Dobrzyńskiego pęka od najazdu turystów. Jednak nie wszyscy przybyli by szukać odpoczynku. Pojawia się Ktoś, kto zakłóci spokój mieszkańców miasteczka. Ktoś kogo napędza pasja odbierająca zdolność racjonalnego myślenia. "Ktoś czegoś pragnie i nagle ma okazję to mieć. Nie chce zwlekać, czuje, że nie wytrzyma, że nie zaśnie albo że przedmiot pożądania oddali się lub zniknie... To osoba z deficytami nie tylko w zakresie umiejętności odraczania nagrody, czekania. To ktoś, kto chce natychmiast zaspokoić potrzeby w celu zredukowania silnego napięcia". Ktoś, kto szuka zaginionego skarbu, którym jest zabytkowy zestaw porcelany. Ktoś, kto zrobi wszystko i nie zawaha się przed niczym by go zdobyć, nawet jeśli miałby zabić. Przed Podkomisarz Gniewosz kolejne zawiłe śledztwo do rozwiązania. Czas będzie grał tu bardzo ważną rolę. Policjantka będzie musiała polegać nie tylko na poszlakach i dowodach, ale musi także zaufać przypadkowi, przeczuciu i przeznaczeniu. Czy odniesie sukces i w tej sprawie? Przekonajcie się! 🔹️ 🔹️ 🔹️ Autorka przenosi nas na tygodniowy urlop do miasteczka Pełnia. Ale, ale nie ma co liczyć tutaj na wypoczynek, mamy zaserwowaną świetną zagadkę do rozwiązania, która będzie trzymała nas w napięciu do samego końca tej historii. Początek serwuje nam sielankowy nastrój by z kolejnymi stronami postawić nas do pionu wzbudzając naszą ciekawość rozwojem wydarzeń. Choć jest to drugi tom serii w niczym nie przeszkadza czytelnikowi nieznajomość poprzedniego tomu, jednak po co odbierać sobie przyjemność, lepiej po niego sięgnąć. Podobało mi się jak Autorka nawiązała do sprawy kryminalnej z poprzedniej części, niby zdradziła co się działo, jednak cały smaczek został ukryty i dla kogoś kto nie miał możliwości poznać tej historii od początku, wzmianki o niej wywołały ciekawość i chęć poznania bliżej wydarzeń z pierwszej części serii. Sama historia napisana jest w taki sposób, iż mamy wrażenie uczestniczenia w tych wydarzeniach. Lekki styl, prosty język i opisy mieszkańców oraz samej Pełni i jej otoczenia sprawiają, że mamy uczucie iż miejsce to i bohaterowie są nam dobrze znani, ot kolejne spotkanie z nimi to kolejne spotkanie ze znajomymi. Może nie jest to historia, która wywoła w czytelniku dreszcze na skórze, ale jest tak wyborna, że nie sposób po nią nie sięgnąć. Autorka w dobry sposób wodzi czytelnika za nos odkrywając stopniowo karty, wskazówkami wyprowadzając go w pole. Skończyłam ją w ekspresowym tępie i już żałuję, że muszę czekać na kolejny tom, ale Wy nie czekajcie ani chwili, dajcie się porwać tej serii już teraz. Gratuluję Autorce stworzenia tak dobrej historii.

drugim planie podkomisarz Monika Gniewosz. Już pierwsza część „Milcząc jak grób” sprawiła, że zapałałam do tej doświadczonej przez życie kobiety ogromną sympatią, a tom drugi „Za cenę śmierci” tylko to uczucie umocnił. Spokojna miejscowość Pełnia, w której Gniewosz wraz z nastoletnią córką zaczynają się aklimatyzować, za sprawą rozgłosu spowodowanego medialną sprawą kryminalną przechodzi oblężenie turystów. Tylko czy chodzi jedynie o ciekawość, czy może większość z nich przyciągnęła wzmianka o zaginionym zestawie zabytkowej porcelany? Gdy jeden z letników zostaje zamordowany kończy się beztroski wypoczynek dla gości pensjonatu, a Monikę czeka niełatwe zadanie odkrycia sprawcy i jego motywów. Autorka zwięźle wprowadza czytelnika w fabułę pierwszej części, jej bohaterów i powiązania między nimi, dlatego nawet jeśli ktoś nie czytał poprzedniego tomu z łatwością wskoczy w pełnię wydarzeń. Jest to o tyle istotne, że wątki niezwiązane ze sprawą kryminalną przeplatają się w obu częściach. Ciekawie rozwija się historia osadzonej w więzieniu za fałszerstwa matki Moniki, ale również były mąż Gniewosz nie da o sobie zapomnieć. Tym razem powieść zyskuje nie tylko klimat małej, hermetycznej społeczności, ale również zamkniętego pokoju, a raczej pensjonatu, w którym krąży morderca, a czytelnik wraz z panią podkomisarz może spróbować swoich sił w typowaniu sprawcy. Kolejny raz lektura książki Małgorzaty Rogali sprawiła mi dużo przyjemności i chętnie wrócę do Pełni przy okazji kolejnego tomu, na który już czekam z niecierpliwością.

towarzyszy nam od zawsze. Ale jeśli chodzi o posiadanie czegoś, co jest unikatowe, a zarazem piękne, co jest naszą pasją i zamiłowaniem, ta żądza może stać się obłędem. Jest nie do powstrzymania. Napędza do działania. Odbiera racjonalne myslenie. Aż chciałoby się powiedzieć - „ po trupach do celu”. Turyści przybywający do pensjonatu w Pełni kryją swoje tajemnice. Jedni przyjechali tutaj po spokój, ale są wśród nich również kolekcjonerzy sztuki, w których drzemie chęć odnalezienia ukrytej porcelany. Tę względną harmonię zakłóca morderstwo, które zostało dokonane na terenie pensjonatu... O tym właśnie jest kryminał „ Za cenę śmierci ”. O pasji do sztuki, tudzież do zabytkowej porcelany, która staje się z czasem niezdrową obsesją. O chęci posiadania, o tym, że miłość do pięknych rzeczy nie zawsze jest miłością wartościową. Ale to historia rownież o tym, jak trudno uporać się z tragicznymi wydarzeniami z przeszłości, z którymi przyszło zmierzyć się podkomisarz Monice Gniewosz. Pani Małgorzata mnie oczarowała. Niezaprzeczalnie jest to jeden z najbardziej klimatycznych kryminałów, jaki ostatnio czytałam. A to dlatego, że autorka udowadnia, iż nie potrzeba opisów rozlewu krwi czy zawrotnego tempa akcji, żeby kryminał miał duszę i porwał czytelnika. Co mnie zachwyciło, to styl pisania pani Rogali. Spokojny, subtelny, ale w żadnym wypadku nudny. Autorka przemyca w opisach Pełni niezwykle klimatyczny, kameralny obraz tej miejscowości, która otoczona naturą, robi wrażenie odciętej od zgiełku świata. Zatopiłam się w atmosferze, jaką stworzyła. Czułam zapach jeziora, traw, porannego, wiejskiego śniadania czy ten rześki powiew wiatru po burzy. Oczami wyobraźni obserwowałam tworzenie porcelany w manufakturze, widziałam pięknie zdobione przedmioty, próbowałam rozwiązać zagadkę morderstwa. Wczułam się w tę historię całą sobą. Polecam poznać Wam ten nastrojowy kryminał, a ja z pewnością powrócę do pierwszej części tej serii - „ Milcząc jak grób ”.

towarzyszy nam od zawsze. Ale jeśli chodzi o posiadanie czegoś, co jest unikatowe, a zarazem piękne, co jest naszą pasją i zamiłowaniem, ta żądza może stać się obłędem. Jest nie do powstrzymania. Napędza do działania. Odbiera racjonalne myslenie. Aż chciałoby się powiedzieć - „ po trupach do celu”. Turyści przybywający do pensjonatu w Pełni kryją swoje tajemnice. Jedni przyjechali tutaj po spokój, ale są wśród nich również kolekcjonerzy sztuki, w których drzemie chęć odnalezienia ukrytej porcelany. Tę względną harmonię zakłóca morderstwo, które zostało dokonane na terenie pensjonatu... O tym właśnie jest kryminał „ Za cenę śmierci ”. O pasji do sztuki, tudzież do zabytkowej porcelany, która staje się z czasem niezdrową obsesją. O chęci posiadania, o tym, że miłość do pięknych rzeczy nie zawsze jest miłością wartościową. Ale to historia rownież o tym, jak trudno uporać się z tragicznymi wydarzeniami z przeszłości, z którymi przyszło zmierzyć się podkomisarz Monice Gniewosz. Pani Małgorzata mnie oczarowała. Niezaprzeczalnie jest to jeden z najbardziej klimatycznych kryminałów, jaki ostatnio czytałam. A to dlatego, że autorka udowadnia, iż nie potrzeba opisów rozlewu krwi czy zawrotnego tempa akcji, żeby kryminał miał duszę i porwał czytelnika. Co mnie zachwyciło, to styl pisania pani Rogali. Spokojny, subtelny, ale w żadnym wypadku nudny. Autorka przemyca w opisach Pełni niezwykle klimatyczny, kameralny obraz tej miejscowości, która otoczona naturą, robi wrażenie odciętej od zgiełku świata. Zatopiłam się w atmosferze, jaką stworzyła. Czułam zapach jeziora, traw, porannego, wiejskiego śniadania czy ten rześki powiew wiatru po burzy. Oczami wyobraźni obserwowałam tworzenie porcelany w manufakturze, widziałam pięknie zdobione przedmioty, próbowałam rozwiązać zagadkę morderstwa. Wczułam się w tę historię całą sobą. Polecam poznać Wam ten nastrojowy kryminał, a ja z pewnością powrócę do pierwszej części tej serii - „ Milcząc jak grób ”.

"Ludzie nie szukają w Pełni wrażeń, tylko spokoju i ciszy". Pogodne niebo i gładka tafla jeziora, gęstwina drzew i krzewów są obietnicą szczęśliwych chwil, sielskich krajobrazów oraz udanego wypoczynku na łonie natury. Ale to miasteczko to nie tylko pensjonat. To również możliwość obcowania ze SZTUKĄ, głównie ze względu na funkcjonowanie lokalnej manufaktury porcelany. Jednak ta sielskość zostaje nagle zakłócona, a policyjne śledztwo ujawnia kilka nieoczekiwanych faktów. . Autorka ma swój charakterystyczny styl, którego myślą główną jest to, że "tylko w filmach dzielni stróże prawa błyskawicznie kojarzą fakty i w dwie doby podają prokuraturze winnego na talerzu". Śledztwo przebiega więc tak, jak to wygląda w rzeczywistości- analizowanie, przepytywanie, poszukiwanie informacji i kojarzenie faktów oraz dedukowanie możliwych motywów i sprawców. Całość dopełnia zasada trzech "P"- w myśl której w śledztwie ważny jest także przypadek, przeczucie i przeznaczenie. Tutaj każdy szczegół jest ważny, wszystko tworzy rodzaj łamigłówki, której fragmenty pozornie do siebie nie pasują i początkowo nie tworzą czytelnego obrazu. Ostatecznie jednak całość to logiczne ramy dla kryminalnej sprawy. Fabuła rozwija się raczej spokojnie, dynamika jest wyważona, a zwroty akcji to chwilowe przyspieszenia. Czuć w tym jednak plan, kontrolę oraz panowanie nad wiarygodnym odwzorowaniem rzeczywistości. Nie ma również epatowania brutalnością oraz wulgarnością. . Styl Autorki to ukłon w stronę klasyki kryminału z rozbudowaną warstwą obyczajową. To również rodzaj szlachetności i wyrafinowania w pisaniu, głównie ze względu na poruszaną tematykę związaną ze sztuką. Autorka świetnie kreuje obraz tego, że może ona "poruszać czułe struny i budzić tęsknotę", ale może także wyzwalać w ludziach pierwotne instynkty, nasilać spryt, determinację, chęć posiadania, w obliczu których każdy zdolny jest do najgorszych zachowań. Wszystko to kwestia "kontekstu i motywu"... . Fajny klimat, wiarygodni bohaterowie oraz delikatny dotyk sztuki bez nadmiernej egzaltacji. Polecam.

"Ludzie nie szukają w Pełni wrażeń, tylko spokoju i ciszy". Pogodne niebo i gładka tafla jeziora, gęstwina drzew i krzewów są obietnicą szczęśliwych chwil, sielskich krajobrazów oraz udanego wypoczynku na łonie natury. Ale to miasteczko to nie tylko pensjonat. To również możliwość obcowania ze SZTUKĄ, głównie ze względu na funkcjonowanie lokalnej manufaktury porcelany. Jednak ta sielskość zostaje nagle zakłócona, a policyjne śledztwo ujawnia kilka nieoczekiwanych faktów. . Autorka ma swój charakterystyczny styl, którego myślą główną jest to, że "tylko w filmach dzielni stróże prawa błyskawicznie kojarzą fakty i w dwie doby podają prokuraturze winnego na talerzu". Śledztwo przebiega więc tak, jak to wygląda w rzeczywistości- analizowanie, przepytywanie, poszukiwanie informacji i kojarzenie faktów oraz dedukowanie możliwych motywów i sprawców. Całość dopełnia zasada trzech "P"- w myśl której w śledztwie ważny jest także przypadek, przeczucie i przeznaczenie. Tutaj każdy szczegół jest ważny, wszystko tworzy rodzaj łamigłówki, której fragmenty pozornie do siebie nie pasują i początkowo nie tworzą czytelnego obrazu. Ostatecznie jednak całość to logiczne ramy dla kryminalnej sprawy. Fabuła rozwija się raczej spokojnie, dynamika jest wyważona, a zwroty akcji to chwilowe przyspieszenia. Czuć w tym jednak plan, kontrolę oraz panowanie nad wiarygodnym odwzorowaniem rzeczywistości. Nie ma również epatowania brutalnością oraz wulgarnością. . Styl Autorki to ukłon w stronę klasyki kryminału z rozbudowaną warstwą obyczajową. To również rodzaj szlachetności i wyrafinowania w pisaniu, głównie ze względu na poruszaną tematykę związaną ze sztuką. Autorka świetnie kreuje obraz tego, że może ona "poruszać czułe struny i budzić tęsknotę", ale może także wyzwalać w ludziach pierwotne instynkty, nasilać spryt, determinację, chęć posiadania, w obliczu których każdy zdolny jest do najgorszych zachowań. Wszystko to kwestia "kontekstu i motywu"... . Fajny klimat, wiarygodni bohaterowie oraz delikatny dotyk sztuki bez nadmiernej egzaltacji. Polecam.