Już w porządku, Mela

taka odległa. Okazało się jednak, że łączy nas więcej, niż mogłabym się spodziewać. Gdy na początku Twojej historii (zaraz po wyprowadzce Flory) wpadłaś na swojego byłego narzeczonego, w środku aż kipiałam. Przecież on Cię skrzywdził i miałaś całą listę powodów, by do niego nie wracać! Byłaś jednak samotna, rodzina Cię nie rozumiała i pod wpływem chwili podjęłaś decyzję, którą każdy Ci odradzał. To był wstęp do wielkiej zmiany, podczas której miałam poznać prawdziwą Melę. Miał ją też poznać pewien nieco starszy od Ciebie mężczyzna, do którego na pierwszy rzut oka zapełnienie nie pasowałaś… Po świetnym debiucie Martyny Pustelnik liczyłam na kolejną dobrą lekturę. Powiedzieć, że „Już w porządku, Mela” spełniła moje oczekiwania to jak nic nie powiedzieć. Ona szturmem zdobyła moje serce! Autorka po raz kolejny zachwyciła mnie swoim błyskotliwym humorem, którego w tej historii również nie zabrakło. Ponowne spotkanie z rodziną Mikołajczyków dostarczyło mi całej gamy emocji – od przejawiającego się tłumionym śmiechem rozbawiania, do wzruszenia i ukojenia. Rozwijający się tutaj naturalnie i niespiesznie romans potrafi rozbudzić drzemiące w brzuchu motyle. Relacja Meli i Leona jest autentyczna i przyprawia o szybsze bicie serca. To najjaśniejsza gwiazda opowieści, która jednak nie przyćmiła innych wartościowych wątków. Jednym z nich jest przemiana głównej bohaterki, którą możemy obserwować na przestrzeni całej książki. Byłam dumna z Meli, że potrafiła zburzyć swój mur zbudowany z codziennej rutyny i dała się poznać z zupełnie innej strony. W tej historii wszystko było na swoim miejscu. Świetnie skonstruowaną fabułę dopełniają fantastycznie wykreowani bohaterowie. Nie ma tu zbędnych dram i scen wpychanych na siłę. To kompletna opowieść, której poboczne wątki sprawiają, że nie można doczekać się historii innych członków rodziny. Ja zacieram ręce na Lenę i Polę. A Wy nadrabiajcie Melę (i Florę, jeśli jeszcze przed Wami)! Podpisuję się pod tą książką całą sobą ❤️

pojawi się zapowiedź kolejnej książki autorki z którymś z rodzeństwa Mikołajczyków w roli głównej sięgnę po nią w ciemno! I tak też zrobiłam! Znajdziemy tutaj motyw age gap, który osobiście bardzo lubię w książkach. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze, co przyczyniło się do tego, że historię Meli pochłonęłam w jeden wieczór i nie mogłam się od niej oderwać. Fabuła książki została w interesujący sposób nakreślona, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie jakich wykreowała autorka są niezwykle autentyczni, wyraziści, charyzmatyczni! Myślę, że śmiało moglibyśmy się z nimi utożsamić, podzielając podobne troski i dylematy oraz spotkać takie osoby w rzeczywistości. Historia została przedstawiona z perspektywy Meli, co pozwoliło mi lepiej ją poznać, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się mierzy, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Żałuję jedynie, że autorka nie pokusiła się o zaprezentowanie również punktu widzenia Leona, ponieważ byłam szalenie ciekawa co siedzi w głowie tego mężczyzny. Relacja pomiędzy głównymi bohaterami została w genialny sposób poprowadzona, od początku czuć było wyraźne przyciągnie pomiędzy Melą a Leonem, a ich potyczki słowne wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. Początkowo myślałam, że Mela po tym jak ją poznaliśmy w "Nie rób scen, Flora" będzie totalnie przewidywalną postacią i uda mi się odgadnąć jak potoczą się jej losy, na szczęście okazało się, że Mela z każdą kolejną przeczytaną stroną coraz bardziej mnie zaskakiwała swoim zachowaniem i dostarczała tym samym ogromu emocji i wrażeń! W tej historii znajdziemy ogrom poczucia humoru, ale Martyna przemyciła tutaj również wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów: toksyczna relacja, duża różnica wieku między partnerami, które z pewnością skłaniają do refleksji i wywołują wiele mieszanych odczuć. Poraz kolejny śmiało mogę powiedzieć, że rodzina Mikołajczyków stanęła na wysokości zadania i całkowicie skradła moje serce! Każdemu życzę takiego troskliwego i wspierającego rodzeństwa. Świetnie spędziłam czas z tą książką i czekam na kolejną książkę Martyny! Jestem ogromnie ciekawa kogo z tej cudownej rodzinki tym razem weźmie na tapetę! Polecam!