Ofiara twoim przeznaczeniem

namawiać. Z przyjemnością sięgnęłam po tytuł "Ofiara twoim przeznaczeniem", by kontynuować znajomość z policjantem i pewną złodziejską szajką.. Po raz kolejny przenosimy się do przedwojennego Poznania, chociaż od razu uprzedzam, że w tej części autor zabierze czytelnika również do Bydgoszczy, zabieg ten dodaje wydarzeniom pewnego rozmachu, a wierność i skrupulatność w przedstawieniu ówczesnych realiów tychże miejsc, dopełnia całość. Nie da się ukryć, że powieści z komisarzem Fischerem to niezwykle wciągający popis kunsztu i literackiej fantazji! I tym razem obok wątku kryminalnego nie zabraknie historii szpiegowskiej, nasz bohater stanie się na moment przewodnikiem dla szefa niemieckiej delegacji handlowej - majora Richarda Böhma. Oprowadzając gości po mieście, będzie próbował odkryć prawdziwy cel ich przyjazdu. Tymczasem Tolek Grubiński, doskonale znany w poznańskim półświatku "przedsiębiorca", wpakuje się w nie lada kłopoty.. Poznańscy śledczy pracują nad sprawą, odnalezionego w dosyć specyficznych okolicznościach, obrazu z podobizną Matki Boskiej. Celem, który im przyświeca i motywuje ich do działania jest chęć poprawienia swojego wizerunku. Zupełnie nie zdają sobie sprawy, z jak cennym okazem mają tym razem do czynienia. Kryminały retro pióra R. Ćwirleja naprawdę świetnie bawią, portrety jego bohaterów nie wolne są od przywar, sporo tu dystansu, komizmu i uroczej ironii, a praca policyjna czy wywiadowcza jawi się całkiem nierzadko jako efekt przypadku niż wysiłku bądź inteligencji. 🤭 Historia podszyta jest pierwszorzędnym humorem, powieść wyróżnia dbałość o realizm - zarówno sytuacyjny jak i językowy. "Ofiara twoim przeznaczeniem" to kryminał napisany z niezwykłą lekkością, przywołujący umiejętnie wątki historyczne, które nie tylko nie przytłaczają, a rzeczywiście pomagają stworzyć niesamowity klimat. Przyjemna lektura.

spodobać, a jednak coś sprawia, że przyjemnie spędzamy przy nich czas. I jeśli sięgamy po nie, gdy znamy twórczość autora, to łatwiej to wytłumaczyć, bo wtedy wiemy, że możemy liczyć na jakość stylistyczną, gdyby sama fabuła nie porywała. A ja z dorobkiem Ryszarda Ćwirleja zaczęłam zapoznawać się od serii najmniej zbliżonej do moich preferencji. "Ofiara twoim przeznaczeniem" to już ósmy tom cyklu z Antonim Fischerem. Ja przez przypadek zaczęłam od szóstego i w niczym mi to nie przeszkadzało, zwłaszcza że kolejność wydawania wcale nie jest zgodna z chronologią wydarzeń. Wszystkie istotne informacje o bohaterach są powtarzane, gdy są potrzebne do zrozumienia niektórych wątków, więc zupełnie nie ubolewam nad tym, że wyłamałam się ze swoich zasad, choć oczywiście chce nadrobić te opowieści o poznańskim komisarzu, których jeszcze nie znam. Ryszard Ćwirlej to autor, którego nie sposób nie polubić. Jego styl jest nienaganny, a że charakterystycznym elementem jest w nim inteligentny, ironiczyny humor, to po każdej lekturze jestem w pełni ukontentowana. Nie sądziłam, że kryminał retro może mnie zachwycić, nieszczególnie czuję potrzebę, by zagłębiać się w dawne śledztwa pełne historycznych wątków. A jednak Poznań z okresu międzywojennego malowany piórem Ćwirleja ma w sobie coś magnetycznego. Fascynuje mnie to, jak funkcjonowały wówczas obok siebie niejako dwa społeczeństwa o różnych narodowościach, a autor pisze o tym tak, jakby był tego naocznym świadkiem, niezwykle dba o szczegóły. Jestem też wielką fanką wszelkich językowych wariacji i poznańska gwara jest dzięki temu dla mnie kolejnym atutem tej serii, po trzech przeczytanych tomach, czuję się już w niej dość pewnie. Jak to przy spotkaniach z Fischerem bywa, przez dłuższy czas nie byłam świadoma, czego konkretnie dotyczy intryga. Oczywiście mamy na samym początku zarys sprawy, a potem pojawia się wiele wątków pozornie zupełnie ze sobą niepowiązanych. I dopiero pod koniec możemy docenić geniusz autora przy konstruowaniu powieści. "Ofiara twoim przeznaczeniem" to kryminał retro napisany z większą lekkością niż wiele współczesnych. Wątki historyczne nie przytłaczają, a te społeczne i kryminalne naprawdę wciągają. Dodajmy do tego realistyczną topografię miasta i stylizowany język, którym posługują się bohaterowie - myślę, że to już komplet argumentów przemawiających za tą serią. Moje 8/10.

zaginiony obraz sprzed lat. Czy to nie brzmi zachęcająco? O ja cię! Ale dobrze się bawiłam, czytając tę książkę. Już na samym starcie nie mogłam powstrzymać się od śmiechu. Autor w przekomiczny sposób postanowił stworzyć idealne miejsce do znalezienia zaginionego obrazu. Bardzo gów@*"e miejsce, śmiem twierdzić, ale jakże pomysłowe. I ten dobry humor towarzyszył mi przez całą lekturę. Pan Ćwirlej kupił mnie właśnie tym komicznym podejściem do niektórych wątków. Akcja książki rozgrywa się w latach poprzedzających II Wojnę Światową. Ten klimat jest znakomicie oddany. Każde dialogi, zwroty, opisy - wszystko to wciąga nas w ten historyczny czas. Jestem pełna podziwu dla dbałości o szczegóły i ogrom ciekawostek, które autor wplata w akcję. Niejednokrotnie szukałam informacji w internecie na tematy, które przeczytałam. I to jest super! Moim zdaniem tak powinna być tworzona literatura z historycznym podłożem. Ma zachęcać i ciekawić. Autor w bardzo zabawny sposób przybliża nam międzywojennego Polaka, który potrafi sprzedać wszystko, kombinować jak nikt inny i zawsze znajdzie sposób, żeby się wymigać. To cudowna kwintesencja Polski. Kocham to! Wątek kryminalny tez jest niczego sobie. Wszystko fajnie się zazębia i tworzy jedną spójną całość. Na pewno pan Ryszard zagości na mojej półce jeszcze niejednokrotnie :)

Ryszarda Ćwirleja z Antonim Fischerem. 6 września miała premierę ósma część zatytułowana „Ofiara twoim przeznaczeniem” przedstawiana jako ostatnia z międzywojennych przygód komisarza poznańskiej policji, ale może nie oznacza to, że rozstaniemy się z nim na zawsze. Bardzo na to liczę. Błyskotliwy, solidny i pełen ironicznego humoru mariaż kryminału i historii! Miejsce akcji, czyli Poznań, który darzę ogromnym sentymentem nie jest jedynym miastem, którego ulicami z przyjemnością spacerowałam wraz z tak dobrze znanymi mi i lubianymi bohaterami. Tym razem Fischer gości również w Bydgoszczy, której ówczesne realia Autor oddał z właściwą sobie rzetelnością. Równie mocno jak sentyment do miasta mojej młodości, porusza mnie każdorazowo i budzi uśmiech poznańska gwara, którą ze znawstwem posługują się poznańscy policjanci i złodzieje. O tak, bo prócz znakomitej ekipy śledczej Fischera z Oskierką i Olkiewiczem na czele, poznamy Tolka Grubińskiego, człowieka interesu zawsze pierwszego tam, gdzie można zarobić i profesjonalistę w złodziejskim fachu. Jak w każdym z tomów tego cyklu pojawia się śledztwo kryminalne, wokół którego zacieśniają się pozostałe początkowo pozornie oderwane od siebie wątki. Zastrzelony złodziejaszek znaleziony niedaleko granicy z Niemcami, skradziony z kościoła garnizonowego obraz, podejrzane przygraniczne działania Niemców, czy drugie dno handlowej wizyty gości z Zachodu łączą ze sobą pracę policyjną i wywiadowczą, a jej efekty niejednokrotnie należy przypiąć ślepemu trafowi niż inteligencji. Ile razy uśmiałam się czytając o poczynaniach bohaterów i ich motywacjach. Autor w krzywym zwierciadle, ze swadą i dużą dawką ironii obnaża ludzkie przywary, które zupełnie nie zmieniają się na przestrzeni lat. Muszę, po prostu muszę wspomnieć jeszcze o efekcie ubocznym, który wystąpił u mnie przy czytaniu tej powieści i znając poprzednie części, wiedziałam, że go nie uniknę. No ślinka po prostu wydziela się na potęgę, gdy towarzyszymy bohaterom w suto zakrapianych restauracyjnych degustacjach. A jest ich sporo, bo w końcu, gdzie najprędzej uzyskać informacje albo przyklepać interes jak nie w restauracji U Okonia, czy dworcowej. O, jak ja bym się chętnie zamieniła z Feliksem Mikołajewskim przy degustacji kaczuszki z modrą kapustą i pyzami. W powieści pojawia się już niewyraźne widmo przyszłej wojny i gdyby Fischer wiedział to, co my teraz z pewnością dwa razy by się zastanowił, zanim uratowałby życie pewnego gońca… Ciekawostką jest, że cykl z Antonim Fischerem możemy czytać zgodnie z wydawanymi kolejnymi tomami albo według chronologii zdarzeń, co w tym przypadku zupełnie się nie pokrywa. Którą z opcji wybierzecie pozostawiam Waszej decyzji, ale w każdym przypadku po tysiąckroć warto czytać!